SAHABAT ITU NIKMAT :)

Salam semua! Bismillah..

Alhamdulillahh masih dapat bernafas. Alhamdulillah masih dapat bergurau senda dengan kengkawan. Alhamdulillah masih dapat merasai nikmat bersahabat.

Sahabat..  Kawan.. Friend.. Sadaqat.. Chinggu..

Walaupun ejaan lain, bahasa lain tapi semuanya membawa kepada maksud yang sama. Siapa yang tiada kawan di dalam dunia ni? Siapa?

Yup. Takde sorang pun yang takde kawan dalam dunia ni. At least seorang sahabat MESTI ada. Allah tak kejam. Membiarkan kita keseorangan tiada sahabat. Ibu ayah kita boleh jadi sahabat kita. Adik-beradik kita boleh jadi sahabat kita. Kucing tepi jalan tu pun boleh jadi sahabat kita. Budak kecik sebelah jiran kita ppuuun boleh jadi sahabat kita, betul?

Sahabat…

Indahnya nama sahabat itu sendiri. Belum lagi tengok orangnya. Sikapnya. Keletahnya.

Betul….

Tak semua sahabat yang baik. Tak semua sahabat yang sebulu dengan kita. Tak semua sahabat yang ngam dengan kita. Tak semua sahabat kamceng dengan kita. Tak semua sahabat boleh menurut kehendak kita. Tak semua sahabat boleh diajak buat baik. Tak semua sahabat boleh puaskan hati kita. Tak semua sahabat boleh faham hati kita. Tak semua sahabat boleh dibawa berbincang. Tak semua sahabat yang senang dengan nikmat kita kecapi.

Tapi buat apa kita sibuk nak fikir pada sahabat yang begitu??

Bagaimana dengan sahabat yang baik dengan kita? Sahabat yang menyenangkan hati kita? Sahabat yang boleh mengingatkan kita kepada ALLAH dan Rasul? Sahabat yang sanggup bersusah-payah kerana kita? Sahabat yang memberi nasihat tika kita alpa? Sahabat yang banyak beri tunjuk ajar pada kita? Sahabat yang buat kita tersenyum tika kita sedih? Sahabat yang menjadi pendengar yang baik tika kita dalam kesusahan?

Kenapa kita tak teruskan dengan kehidupan kita dengan mensyukuri nikmat sahabat sebegitu yang ALLAH beri kepada kita?

Ucaplah Alhamdulillah jika anda mempunyai sahabat yang sebegitu.

Alhamdulillah. Alhamdulillah. Alhamdulillah..

Bergaduh dengan kawan? Tacing dengan kawan? Bermasam muka dengan kawan? Tak puas hati dengan kawan? Meluat dengan karenah kawan?

Hehe.. itulah kemanisan dalam persahabatan.. bak kata orang lah. Kebenarannya? Boleh cuba sendiri. Tapi bila fikir-fikir balik, ada ke orang yang tak pernah gaduh dengan kawannya? At least mesti pernah ada tacing sikiiitt la. Tak percaya? Tepuk dada,Tanya sendiri balik yee..

Lupa kawan?*nauzubillah*

Ada ke orang macam ni wujud? Yup of course la ada. Apa yang dimaksudkan dengan lupa kawan tu? Dah tak bertegur sapa? Dah tak nak ambil tahu pasal kawan?

In my opinion, lupa kawan ni boleh dikategorikan dengan orang yang tiba-tiba tak mengaku yang kawan dia itu sebagai kawan.

So, kalau kawan lama kita contohnya kawan masa tadika,sekolah rendah,sekolah menengah,matriks,asasi atau seangkatan dengannya tak tegur kita atau dah lama tak tanya khabar kita janganlah dituduhnya lupa kawan. Tu bukannya lupa kawan,tapi busyyyy lahh tu. Hahaa. Be understanding and think positive kan?

Tapi saya percaya kawan mesti rindukan kawannya. Tak kisahlah dah lama tak jumpa atau baru sekejap je berpisah. Tak kisahlah kawan masa kecik atau kawan masa besar. Tak kisahlah lelaki atau perempuan. Kenangan mais pahit bersama kawan pasti takkan boleh dilupakan.

Sahabat itu adalah anugerah Allah. Hargai anugerah Allah itu. :)

“ Selemah-lemah manusia ialah orang yang tak boleh mencari sahabat dan orang lebih lemah dari itu ialah orang yang mensia-siakan sahabat yang telah dicari.”- Saidina Ali.